Telefoontje

Nog even voor alle fans die zich geroepen voelen me een keer te bellen, mijn India nr is 9597661433. Als je met Belbob(.nl) vanuit Nederland belt is dit 3 cent/minuut. Maar mensen very please HET IS HIER 3.5 UUR LATER, dus bel alsjeblieft niet na 8 uur 's avonds bij jullie. Ik wil geen namen noemen maar oma het was hiet half 2...... :D Maar je bent wel lief :D
Over en sluiten

nothing ever stays the same.... :D

ME

Sorry India….for i have sinned….ik mijn eerste halve biertje op :D word je de volgende ochtend nog wakker met hoofdpijn….Toen ik thuis kwam waren alle lichten al uit en iemand had mijn kamerdeur half dicht gegooid….KABOEM….jesus wat kun je hard tegen een deur aanlopen als je hem niet verwacht, gelijk een hele buil op mijn hoofd….dat zal je leren te verwachten dat alles altijd hetzelfde blijft :P

Mijn eerste Sari ervaring is in de pocket en ik denk niet dat ik dat ding hier nog aanraak. Eerst moest ik mezelf in het topje wurmen, want die dingen mogen dan wel getailord worden maar ze moeten strak zitten ofzo, en mijn rok aandoen waarna ik eigenlijk alweer kon gaan douchen…..*zucht* :D. Nadat Kumari me helemaal stijlvol had omwikkeld met de eindeloze lap stof waren we dan klaar om naar Priya’s einde schooljaar viering te gaan :D Daar aangekomen waren er maar een handjevol mensen in Sari and get this Priya, “you should really wear Sari”, had niet eens een Sari aan. Gevolg was wel dat er zo mogelijk nog meer mensen naar me keken, iedereen met me op de foto wilde omdat ik zo fair ben (aka wit; en bedankt :P) en ik allemaal complimentjes kreeg vanwege mijn mooie Sari. Moet er wel nog even bij gezegd worden dat ik er kennelijk steeds veel te bloot bijliep….mijn ene lapje stof viel niet meer over de andere die weer niet gezien mocht worden :D. Ondertussen kon ik het water dat ik via mijn huid aan het verliezen was niet eens meer normaal bijvullen door water te drinken en grijnsde ik iedere keer dat iemand me iets over mijn blouse zei vriendelijk :D waarop Priya gelukkig uitlegde wat er mis was en me weer aankleedde :D 

Ik heb nu dus wel een echte filmster gezien, “ Priya hoe heet ze ook alweer?” Owja  Anjali…dat wist ik wel :S ze kwam namelijk langs bij dat college en zat de hele tijd dat ze er was heel hooghartig te doen….ze kreeg een een of andere gouden doek, waarvan ik later leerde dat dat respect betekend, die ze nog niet eens lang genoeg omhield voor een foto en gelijk doorgaf aan een van haar bediendes. Ik moest natuurlijk toch maar even een mooie foto maken en Priya gebruikte mij hierbij om zelf ook dichter bij het podium te komen :D waarop ze zei: “She looked at you, she really looked at you”  :D maarja ik was natuurlijk de enige witneus dus ik vond het niet zo heel raar…maar looked at me is wel een groot woord we zagen een van haar ooghoeken richting mij bewegen :P Priya moedigde me wel aan om bij vertrek van onze grote filmster een handtekening te gaan vragen en beloofde het te proberen, maar bij vertrek hielden niet alleen de bediendes toeschouwers op afstand ook deed onze grote filmster meer dan ooit haar best me te negeren :P dus die handtekening laat toch nog op zich wachten…..Ik was toch witter PUH :P

Na 5 uur de Sari te hebben gedragen zat ik die avond echt apathisch aan het eten en ging snel naar bed…..tjonge jonge wat zijn die dingen warm. Ik heb de dag erna dan ook rustig aan gedaan en heb vooral nagedacht over het project en eventuele methodes om straks bij terugkomst geld in te zamelen om de schulden van het weeshuis te verminderen. De stroom lag er die dag ook bizar lang uit en ja als het zo warm is en zelfs je fan het niet doet……poe hey :P

Ondertussen heb ik donderdag contact gelegd met Frans, een Nederlandse man die hier al heel lang helpt met projecten en zelf als (correct me if i am wrong) buitenlandse adviseur zijn capaciteiten nuttig inzet. Hij heeft geholpen met veel goede doelen projecten en mede door zijn hulp zijn er een school en een mobiel ziekenhuis gerealiseerd. Stom genoeg weet ik nu heel veel over hem maar niet zijn achternaam…maar dat zal hij zelf wel als niet belangrijk bestempelen. Emma trouwens nog bedankt voor je hulp hierbij want volgens mij kan hij me heel goed helpen met het bouwen van nog een solar cooker :D

Donderdag avond ben ik met Frans naar de Ramana Ashram geweest voor een feest ter ere van het overlijden van de moeder van Ramana…(ja het is ingewikkeld :P) Er was een hele avond van dans en muziek en er werd hiermee een toeneelstuk opgevoerd over the ‘I’ Echt heel intressant. Het ging hier om de grondslag van het Boeddhisme; je bent de hele dag door verschillende versies van jezelf en wie ben jij nou echt. Ben jij de naam die je hebt of die mensen je geven/ hoe mensen je noemen of gaat het toch om iets anders :D Jaja ik word echt nog spiritueel, owkee maar zonder dollen het was echt heel bijzonder, interessant en mooi om te zien.

De volgende middag heb ik met Frans afgesproken om naar solar cookers te gaan kijken en muziek te gaan maken met wat vrienden van hem. Ik heb ondertussen hele leuke mensen leren kennen maar die muziek was toch iets boven mijn kunnen. Er lagen een hele hoop muziekinstrumenten op een kleed en er werd me gevraagd te pakken wat me inspireerde….tja…. Een vrouw startte met zingen en liet zich helemaal gaan in de muziek. Ze vroeg of ik ook kon zingen waarop ik schamper antwoordde dat ik dat wel eens deed maar dat dit me toch iets te moeilijk was. Het was wel echt heel leuk om bij te zijn en te horen maar het echte meedoen zal toch nog wat oefenen vergen :D Die avond heb ik dus mijn eerste biertje met Frans gedeeld in een heus Indiaas biercafe waar dus alleen maar mannen waren. De airco stond er op min 10 en dus zijn we maar op het terras gaan zitten in een groene tuin. Frans vroeg zich gelijk al af of een groepje jongens in de hoek geen problemen zouden geven en hij had gelijk. Echt grote problemen ontstonden niet maar ze kwamen wel steeds om sigaretten en aanstekers vragen, je zou zeggen dat ze na een keer “we don’t smoke” wel weten hoe laat het is :P Maar volgens Frans, en owkee ik zag het zelf ook wel, was het heel bijzonder dat er nu een meisje hier zat en wilde ze allemaal even hun gezicht laten zien. Ze kwamen soms zelfs vragen aan Frans of ze mochten zeggen dat ik een mooi meisje was en een lieve glimlach had….Volgens Frans zouden ze dit nooit hebben gedaan als ik Indiaas was en had ik ze de ogen moeten uitkrabben als ik hun cultuur zou aanhouden :D, tja dat gedeelte heb ik toch maar overgeslagen :D

Die avond heeft het voor het eerst geregend en we moesten op een gegeven moment toch maar even binnen gaan schuilen. Om daarna met een regenjas op de motor te springen gaf me toch wel een heel Nederlands gevoel :D Door de regen was ik dus wel vrij laat thuis en Kumari was toch wel een beetje ongerust aan het worden geloof ik, ze zei dat ze het allemaal niet erg vond (and to be fair ik had wel een smsje gestuurd) maar ik wist niet zo goed wat het moest betekenen dat alleen mijn schoenen buiten in de regen hadden gestaan….naja ik heb het maar afgeschreven aan het feit dat ze hier niet graag schoenen aanraken; onrein.

Zaterdag heb ik met Priya in een echte zonder te dolle heuse regenbui van Tiru gedanst, en jeetje dat het hier REGENT als het regent is zeker niet gelogen, we waren echt doorweekt en voor het eerst sinds mijn aankomst in India had ik het koud :D Dit maakte natuurlijk wel weer snel ruimte voor nog meer nattigheid door de hoge luchtvochtigheid…..poe hey :D

Wel heel erg goed geslapen doordat het nu een graad of twee in temperatuur was gedaald :D Vandaag heb ik de fiets van het weeshuis laten maken en kon ik dus met eigen vervoer dingen gaan regelen. Waaronder veel dingen voor de nieuwe solar cooker en hulpmiddel voor het gebruik van de twee :D

Nu ik al zo lang heb zitten tikken over dit mooie verhaal is er net nog iets grappigs gebeurd wat ik jullie niet wil onthouden :D Er schoot net iets door de woonkamer waarvan ik dacht dat het een lizard was. Toen ik zojuist mijn kamer binnenliep om water te pakken schrok ik me rot (niveau hart zit nu in mijn tenen) van iets wat uit mijn raamkozijn sprong en razendsnel naar mijn badkamer vliegt blijkt het een piepklein eekhoorntje te zijn…… heb mijn hart net even opgeveegt…..

HET PROJECT

Ik heb uitgedacht wat ik nu verder moet doen. Aangezien de kinderen nu zo laat pas terug komen heb ik besloten nu toch al maar te gaan starten met het maken van de tweede cooker ook al heb ik nu nog niet kunnen zien hoe de kok ze gaat gebruiken. Ik heb wel al de pannen gezien die ze normaal gesproken voor de rijst en het verdere eten gebruikt en om dat klaar te maken hebben we aan 1 cooker in ieder geval niet genoeg. Ik ben bang dat als ik ga wachten tot iedereen er is en ik het gebruik van de cooker kan zien, ik geen tijd meer zal hebben hem te bouwen als dat nodig blijkt (en daar ga ik dus vanuit) en dat zou jammer zijn.

De cookers die ik met Frans heb gezien zijn in de verste verte niet te vergelijken met de cooker die ik heb meegenomen en halen ook maar een temperatuur van net onder de 100 graden. Ik vind dat niet voldoende en ga dan dus ook voor een nieuwe cooker die hetzelfde is als de huidige en 135 graden iig makkelijk kan halen. Morgen hoop ik katoen te gaan kopen en ik ga met Frans kijken voor hout en andere materialen kijken.

Aangezien ik steeds afhankelijk was van Xavier om me door de stad te begeleiden en rond te rijden ben ik blij dat ik nu ook Frans voor alles kan bellen en de beschikking heb over eigen vervoer (mijn ontzettend mooie fietsje :D). Ik hoop dat ook dat hiermee de bouw van de cooker in een stroomversnelling komt maar het is en blijft natuurlijk wel India en ik ga mijn best doen.

“now we make picture”

ME

“now we make picture” zijn Xaviers woorden als ik voor het eerst met mijn handen eet een paar dagen terug :D There is more to it dan ik in eerste instantie dacht naja proberen jullie het maar eens rijst eten met je handen zonder de helft naast je mond te gooien :P en dan mag je niet cheaten door het als een haring in je mond te gooien, nee gebruik je handen gewoon als een soort van lepel.

Eten, daar gaat het echt om in India, en dat doen ze dan ook het liefst de hele dag. Normaal gesproken zou ik hier natuurlijk helemaal geen problemen mee hebben maar het is warm weer en ik heb eigenlijk alleen maar dorst. Kumari is ondertussen bang dat ik verhonger en ik ben steeds tot de nok toe gevuld met eten. Babaloo is  ondertussen echt mijn partner in crime wat eten betreft. Hij eet namelijk slecht en ik heb ondertussen ook die stempel gekregen. Zo zaten we vanochtend alletwee met lange tanden onze bordjes leeg te eten. Waarop Kumari daarna tot 5 keer toe vraagt of meer zegt dat ik nog meer moet pakken :D. Echt heel lief maar ik kan gewoon niet meer, ik plof bijna.

Gisteren  ben ik met Xavier toch maar even een meer westers matras gaan halen want ik sliep niet echt goed en begon nu toch ook last van mijn rug te krijgen. Ik sliep nu wel iets beter maar de hitte speelt me toch nog wel enorme parten. Het lijkt er zelfs op dat ik overdag beter kan slapen dan ’s nachts, maar dit doe ik niet omdat ik hoop dat ik dan ’s nachts beter slaap :D result: weinig slaap. Als iemand nog een goede raad heeft voor slapen in bloedhitte please :S ik slaap nu steeds met een natte doek maar ben een beetje bang dat ik straks kou vat :D

Gisteren ben ik boodschappen gaan doen om brood te kunnen bakken. Ik ben onderweg de hand geschut door een klein jongetje en toegezwaaid door veel kinderen en volwassenen. Ow en op de terugweg ben ik nog gevolgd door twee jongens op een motor :D mijn sterren status ligt hier een stuk hoger dan in Nederland :D. Op mijn terugweg van de supermarkt ben ik weer bij een sugercane kraampje gestopt waarop ze me allemaal aanstaarden. Xavier had tegen me gezegd dat het ongeveer 7-8 roepie zou zijn en ik gaf daarom gewoon 8 roepie, kreeg ik tot mijn stomme verbazing 2 roepie terug……mijn mond viel bijna open zo lief vond ik het dat ik als een local behandeld werd en niet afgezet werd omdat ik blank ben :D Nou ging ik vanochtend voor eieren voor koekjes naar een kleine supermarkt en toen gebeurde iets nog vreemders ik had alleen maar 100 roepie en ik moest 5 betalen, zegt  die man; “next time  5 roepie”  :D ik ben helemaal vertederd door al de lieve Indiërs hier :D

Vandaag ook met Xavier, Priya en Babeloo langs Babeloo’s school en Priya’s college gegaan. Priya was alleen echt helemaal embarassed omdat ze een broek aan had en geen officiële kleding. Morgen gaan we naar een eindejaars viering van Priya’s college en ik heb speciaal hiervoor een sari gekocht. Blijkt dat je allemaal dingen apart moet doen….je hebt niet alleen die doek maar ook een rok en dan moet je de blouse, zoals zij dat noemen (ik vind het meer een bh :P), nog apart laten maken. Dus nadat ik de Sari had gekocht gingen we langs de tailor om de blouse te laten maken. Maar ik was natuurlijk veel groter dan dat meisje dat mijn maten moest opnemen; vanaf mijn SCHOUDER!! :P dus ik dacht ik buk om haar te helpen…..begonnen ze allemaal te lachen :P die rare buitenlander ook :D

HET PROJECT

Gisteren hebben we dus brood gemaakt en hij heeft erg lang in de cooker gestaan omdat ik eerst nog alle ingrediënten moest kopen en hij dus erg laat in de cooker kwam te staan rond 11 uur pas. We zouden eigenlijk gisteren al boodschappen doen maar het kwam er niet meer van. Om het brooddeeg te maken moest ik twee recepten combineren…iets met rare one cup of this one cup of that….ja wat moet ik daar nou weer mee :D toen het brood uit de solar cooker kwam was hij erg dense, hij was volgens mij wel gaar maar erg stevig. Wat gelijk twee vragen bij mij opriep; hoe kan ik hem minder stevig en dus wat luchtiger maken en hoe weet ik of het brood echt gaar is??? (als iemand een idee heeft please do tell :D) Het brood was kwa smaak wel goed en vooral Priya vond het erg lekker, maar omdat we dus niet helemaal zeker waren of alles gaar was hebben we niet te veel gegeten.

 Vandaag heb ik meerdere porties koekjes gemaakt met Babeloo. Hij was eerst heel shy maar kwam al snel los toen ik allemaal vormpjes ging maken. We hebben nu koekjes in de vorm van hondjes en poppetjes en fish en samosa :P  Ik denk dat ik ook koekjes met de weeskinderen wil gaan maken als die er eindelijk zijn. Het ziet er nu naar uit dat ze later komen omdat de school door enige wijzigingen later start. We kijken nu naar 15 juni. De koekjes werden erg lekker bevonden en waren dus een groot succes.

Voor de mensen die echt heel erg van de feiten zijn; dit is gisteren geschreven :D

De foto's komen later wel ze werken namelijk niet mee :P

....I'm cooking in the sun....

Voor de minder geintresseerde lezer: Ik heb zojuist besloten dat ik het voortaan zo ga doen:

Deel 1: ME; van mijn nieuwe gepubliceerde blog zal steeds uit eigen ervaringen in India bestaan en Deel 2: HET PROJECT; uit dingen over het project.

ME

In de taxi richting Tiruvannamalai had ik het al bedacht; de woorden fout, niet goed, slecht, vreemd en raar zullen in India niet gebruikt worden in plaats daarvan gaan we  de woorden interessant, verfrissend, anders en bijzonder gebruiken. Zo rijden hier veel bijzonder klinkende auto’s, toeteren ze bijzonder veel en kijken interessant veel mensen me aan :D. Maar stiekem vind ik het wel leuk; alles wat hier anders is zorgt bij mij voor een soort rust. Zo vind ik het toeteren eigenlijk wel gezellig en levendig klinken en kan ik tenminste mensen ook aanstaren als ze mij ook aanstaren :D.

Ik ben hier pas een paar dagen maar heb ondertussen al veel beleefd. Xavier en Priya hebben nu al twee dagen achter elkaar de moeite genomen om met mij naar de stad te gaan. We gaan dan met zijn drieen met de auto-riksha en rijden dan langs alle winkeltjes waar we moeten zijn. Xavier doet eigenlijk alle boodschappen en krijgt ook steeds aanwijzingen wat hij uit de stad moet meenemen. Zo rijden we langs de engineer om verklaringen te krijgen voor de weeshuis status en gaan we langs een xerox winkeltje (kennelijk betekend dat kopieren :D) om papieren te kopieren en gaan we langs de electrician om een afstandbediening te kopen voor de tv. En we gaan natuurlijk langs de supermarkt voor spulletjes voor mij en kopen lekker fruit langs de weg en stoppen bij een straatverkoper om rietsuikerdrankjes te drinken :D Ook ben ik met Priya langs de tempel gegaan en ben daar door een olifant gezegend :D en heb ik de meditatiehal gezien van de dichtbij gelegen Ashram.

Last but not least zijn we gisteren en met hele gezin en Abi, een vriendin van Priya, naar de bios geweest. Het was niet erg druk en dus super koud binnen maar het was heel erg leuk, en gek genoeg snapte ik echt alles (owkee ik verstond er geen ruk van maar de verhaallijn was meer dan duidelijk). Kumari was erg onder de indruk van mijn Tamil skills in de bios, “Priya, Michelle understood everything…”.

Kumari zorgt echt super goed voor me en ik mag echt niets doen, volgens mij word ik zelfs stout gevonden als ik mijn EIGEN afwas doe en water uit de grote vessel pak omdat de kan leeg is; dat moet ik toch zeker niet zelf doen “You go play and relax”. Het hele gezin is echt heel erg lief voor me en ik stel toch wel zeker honderd vragen per dag.

HET PROJECT

Eergisteren heb ik de solar cooker gebruiksklaar gemaakt door er hooi in te doen ter isolatie en dit aan de onderkant af te dekken met radiator isolatie. Verder heb ik hem op 4 bakstenen gezet zodat bij eventuele regen het water eronderdoor kan stromen zonder dat het hooi nat kan worden.  Gisteren heb ik de solar cooker een dry-run laten doen en vandaag hebben we er rijst in gemaakt. Met de dry run zag ik al rare dingen gebeuren; het wat dat ik erin gooi verdwijnt, en vormt geen condens aan de binnenkant, verder komt de temperatuur niet hoger dan 110 graden celcius. Ik ben bang dat het hooi niet goed genoeg is ter isolatie en daarom heb ik zojuist rondom de binnenkant van de solar cooker de radiator isolatie gedaan. Hiermee hoop ik morgen te testen of het hier ook echt aan ligt. Eventuele andere mogelijkheden van warmte en vocht verlies zie ik in het raam. Hoewel ik bijna zeker weet dat alles waterdicht is afgesloten ben ik bang dat het plastic op een of andere manier het wat toch doorgeeft of misschien vasthoud (al weet ik niet eens of dit wel kan). De rijst was gelukkig wel goed gelukt alleen dit duurde dus wel 4 uur (er zat ook iets te veel water in dus dat doen we volgende keer ook minder). Morgen gaan we proberen brood te maken en als ik ondanks de isolatie toch nog steeds rare dingen zie moet ik denk ik maar op zoek gaan naar glas. Als de temperatuur wel hoger komt te liggen morgen ga ik denk ik op zoek naar beter isolatiemateriaal zoals veren of ruw katoen. Maar voor nu kunnen we in ieder geval spreken van een eerste succes want zelf volgens onze rijstexpert Xavier was het goed gelukt. En ook Kumari stond te stuiteren dat het een big succes was :D Ik ben zelf erg blij dat zij het solar cooken zo zien zitten, dit zal namelijk ook na mijn vertrek betekenen dat ze het blijven gebruiken.

Reis en eerste dag :D

Na een lekkere vliegreis, en het moet even genoemd worden het eten was echt super lekker bij Jet Air, dan eindelijk aangekomen in Chennai. Beetje zenuwachtig voor de douane was ik blij met mijn opgedane Nederlandse en Belgische gezelschap. Maar de zenuwen bleken nergens voor nodig. Ik pakte mijn enorme bagage inclusief de solar cooker en kon gewoon doorlopen, het gaf wat rare blikken maar niemand vroeg of ik het zorgvuldig ingepakte pakket wilde openen. Ze weten niet half wat ik allemaal had kunnen smokkelen :P Alle spullen zijn trouwens redelijk heel aangekomen, zelfs de lange vingers :P, alleen de binnenbakken hebben een deuk opgelopen maar gelukkig niets wat een hamer niet kan herstellen.

Ik had ook heel snel mijn taxi driver gevonden en dus konden we redelijk snel na aankomst richting Tiruvannamalai. Het was naar mijn mening vrij rustig op de weg. Toch weer grappig om te zien hoe mensen in dit soort landen rijden; rood licht betekend gas bijgeven, zebra betekend toeteren, iemand links inhalen betekend toeteren, iemand rechts inhalen betekend toeteren, mensen op de weg betekend toeteren, dieren op de weg betekend toeteren, een rood licht betekend ook toeteren, een gat in de weg betekend toeteren en een wegversmalling, je raad het nooit, betekend ook toeteren. Maar ik vind dat ze er wel om vragen hier in India want op elke vrachtwagen, riksja en iets grotere auto staat achterop sound horn. Na een tijdje staan we opeens stil voor een rood licht, waarop ik me natuurlijk afvraag waarom we hier wel voor stoppen :D, wat blijkt er ligt een slagboom over de weg (ah dus daarom moesten we wel stoppen) en het is wachten op de trein. Na iets meer dan 20 min heeft mijn driver het gehad en keren we om om op een andere route verder te gaan. Mijn driver spreekt gebrekkig engels waarop ik steeds maar moet gokken wat hij nou weer probeert te vertellen. Zegt hij nou dat hij verder thuis gaat slapen en dat iemand anders mij verder rijdt? very tired, home, sleep, taxi stay ?!?!?! Ja maak jij daar maar eens wat van, later blijkt dat hij het volgens mij over mij had en dat ik moe ben en thuis kan slapen maar waar die taxi stay nou op slaat weet ik nog niet :P Anadre, mijn driver, was wel heel gezellig en vrolijk dat moet wel nog even benadrukt worden :D Op weg naar Brussel waren we verbaasd over een file die rond 6 uur ontstond daar doen ze niet aan in India, hier sta je gewoon om 4 uur al in de file :D Ow en als iemand zich nog afvraagt hoe de wegen hier zijn, mijn mening; Prima ze doen niet onder voor de gemiddelde snelweg in Belgie :P Ik had me voorbereid op iets als in Kenia dus dit viel me echt honderd procent mee. Het is uiteindelijk half 5 voordat ik bij het Wide huis ben en ik word liefdevol door het echtpaar onthaald die me gelijk naar mijn EIGEN kamer wijzen MET en ja hier komt het eigen toilet en waterbak :D ik wist dus echt niet dat ik mijn eigen badkamer kreeg, echt heel erg fijn :D

Het is natuurlijk erg warm en ik trek met mijn gekke hoofd ook nog een pyjama aan, later zegt Kumari dat ik lekker zelf moet weten waar ik in ga slapen het is toch MIJN kamer :D. Gelukkig heb ik wel een lekkere fan dus dat scheelt erg. De mensen die mij kennen zullen wel weer begrijpen dat ik niet lang heb geslapen want ik stond alweer om 8 uur naast mijn bedje :D, wat overigens een veredelde deken op de grond is; we zullen eens kijken hoe lang mijn rug dat vol houd (ja ik ben echt zo oud ja :P) Dus ik krijg wat chai en ontbijt (vermicelli :D) waarna ik merk dat mijn lichaam het toch niet zo heel leuk vind; die warmte zo opeens en dan zo kort slapen, dus op dringend verzoek van Kumari duik ik toch maar nog even mijn bed in. Waar ik stiekem nog een paar uur slaap. Het is nu overigens erg rustig in het huis omdat alle kinderen dit jaar voor het eerst bij hun pleeggezinnen zitten. Kumari vind het maar stil in huis en zal blij zijn als de kinderen over 10 dagen terug zijn. Ik vind het overigens al wel gezellig in huis want de kinderen van Kumari en Xavier zijn wel thuis en Babeloo (volgens mij heb ik zijn naam nu nog verkeerd geschreven :P)(7 jaar) wil gelijk al allemaal spelletje met de miss doen :D En ook Priya (21 jaar) is erg gezellig om mee te kletsen.

Maar weer even genoeg over mij, het project: De solar cooker heeft het vliegtuig dus goed overleeft en Kumari en Xavier waren erg onder de indruk bij het uitpakken (hebben we goed gedaan pap :D). Ik heb alle schroefjes en loszittende delen alweer vast gemaakt en morgen ga ik op zoek naar isolatie materiaal. Ik hoop dat ik hem morgen al even kan laten warmdraaien zodat alle kit en verf zijn zwarte rook even kan laten ontsnappen (volgens Arie komen er namelijk nogal wat dampen vrij).

Ik zal jullie op de hoogte houden.

wat zijn er toch een lieve mensen in nederland :D

Vlak voor vertrek heb ik bij WIDE opgevraagd hoeveel geld er was gestort en ik was heel erg blij verbaasd. Ik kan jullie met grote vreugde mededelen dat er tot nu toe al 452,50 euro is overgemaakt door jullie; vrienden en familie. S4S vond mijn project ook erg leuk en zij hebben 270,- euro voor materiaalkosten geschonken. En zoals eerder genoemd ben ik door de GAMMA voor ruim 160 euro gesponsord in materialen en natuurlijk nog de stoffen van de markt. Ik ben heel erg blij dat iedereen mijn project net zo leuk en goed/nuttig vind als ik en wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het steunen van mijn project.

Nog maar 9 dagen

AHHHHHHHHH!!!!!! Nog maar anderhalve week en ik zit in India. Donderdag nog bij de fysio langs geweest vanwege nekklachten. Zijn professionele oordeel: je hebt last van stress! :P Maar goed.

Hoewel er nog veel gedaan moet worden is er ook al veel gedaan en gebeurd. Sinds ik de werkende solar cooker die WIDE al een tijdje in bezit had zelf thuis heb, ben ik uit gaan zoeken wie dit apparaat toch had gemaakt. Al snel ben ik hierdoor bij Arie de Ruiter in Sliedrecht terecht gekomen en hij heeft mij laten zien hoe hij het ontwerp van een Engelse natuurkundige zelf kundig in elkaar zet met tweedehands materialen. Hij koopt zelf vrij weinig materialen in, maar maakt hierbij handig gebruik van posterdrukkerijen en de kringloopwinkel, waar zijn vrouw ook nog eens vrijwilliger is. Het is geweldig om te zien hoe veel plezier en hart Arie in het maken van de solar cookers steekt. Hij liet me zien hoe hij de alluminium drukplaten van de posters verwerkt tot heuse binnenbakken voor de cookers en hoe de rest van de cooker zo simpel mogelijk tot een geheel wordt gemaakt. Hij had erg veel vertrouwen in mijn ambities (nog meer dan ik) en wilde met het geven van twee extra binnenbakken de kans geven om ook nog twee nieuwe solar cookers in India te gaan bouwen. Ik hoop dan ook erg dat ik hier nog de kans voor krijg, ik heb namelijk van veel mensen gehoord dat alles heeeeeeel heeeeeel heeeeel lang duurt in India. Naja we zullen zien.

Aangezien de solar cooker met zijn 25 kilo toch wel erg aan de zware kant was en meer dan de helft van mijn 40 kilo aan bagage in nam, heeft mijn vader me dit weekend geholpen met het maken van een lichter raam met een lichter frame en in plaats van glas polycarbonaat. Owkee ik heb meer mijn vader geholpen met het maken van een lichter raam :P We hebben met deze hele klus ervoor gezorgd dat het hele raam nu 5 kilo lichter is. En met wat andere kleinere aanpassingen is de solar cooker daarmee nu op een totaal gewicht van onder de 15 kilo gekomen. De materialen die we voor deze klus nodig hadden heb ik zeer genereus gesponsord gekregen door GAMMA Delft. Het kwam in totaal, vooral door de polycarbonaatplaat, op ruim 160 euro te staan en ik ben dan ook erg blij dat Renier Bormans en John van Beek, van de GAMMA Delft, mijn project wilde steunen. Nu moet ik alleen nog even een mooie manier vinden om een goed GAMMA logo op de solar cooker te schilderen. En dat de cooker nu veel lichter is is heel mooi omdat ik nu meer kinderkleding mee kan nemen naar India.

Ook wil ik als ik daar ben graag iets leuks doen met de kinderen van het weeshuis en daarom heb ik bedacht dat ik knuffeltjes met ze kan gaan maken. Zo hoop ik ze niet alleen een leuke middag te bezorgen waarin ze zelf bezig kunnen zijn, maar ze ook nog een knuffel te ‘geven’ die er voor zorgt dat ze allemaal een ‘speeltje’ voor zichzelf hebben. Nou heb ik nog kussenvulling liggen en die ga ik dan ook meenemen, maar voor ‘echte’ knuffel heb je toch echt stof nodig. Aangezien ik uitga van het maken van 30 zakdoekpoppetjes komt hier dus aardig wat stof bij kijken. (ow nog even tussendoor, ik wil stoffen meenemen omdat ik hoorde dat in India niet echt van die T-shirt stof te verkrijgen is, maar meer stugge stoffen en ik wil toch wel graag dat de knuffeltjes knuffelbaar worden :D) Voor deze stoffen ben ik dan ook langs de donderdagmarkt in Delft gegaan. Hier heb ik van mijn, nu  nog favorietere, stoffenkraam van Dimitri een flinke tas met stof gekregen om leuke poppetjes van te kunnen maken. Dus daar was ik natuurlijk ook heel erg blij mee, en ik hoop de kinderen in India straks ook.

Van de week heb ik al een gesprek gehad met Students 4 Sustainability, S4S die mij en mijn project erg ambitieus vinden, maar er enthousiast over zijn.  Ook zij gaan deze week nog kijken naar eventuele sponsoring van bouwmaterialen in India. Ik hoop dat dit allemaal goed gaat want dat zou betekenen dat ik ook de twee nieuwe solar cookers kan gaan bouwen. Wat voor nog meer besparing van gas zou gaan zorgen. Wel moet ik toegeven dat mijn project steeds weer wat ambitieuzer wordt naarmate de tijd verstrijkt. Ik wil nu zelf gaan proberen de kinderen in het weeshuis een soort van les te gaan geven in zonne-energie en straling, en wil gaan kijken of het mogelijk is meer mensen in de regio enthousiast te krijgen voor het koken op zonne-warmte. We kijken wel hoe ver ik precies kom, maar aan mij zal het niet liggen :P Mijn projectplan is dus weer iets aangepast en ik zal zo meteen ook deze versie op deze blog laten verschijnen.