ME
Sorry India….for i have sinned….ik mijn eerste halve biertje op :D word je de volgende ochtend nog wakker met hoofdpijn….Toen ik thuis kwam waren alle lichten al uit en iemand had mijn kamerdeur half dicht gegooid….KABOEM….jesus wat kun je hard tegen een deur aanlopen als je hem niet verwacht, gelijk een hele buil op mijn hoofd….dat zal je leren te verwachten dat alles altijd hetzelfde blijft :P
Mijn eerste Sari ervaring is in de pocket en ik denk niet dat ik dat ding hier nog aanraak. Eerst moest ik mezelf in het topje wurmen, want die dingen mogen dan wel getailord worden maar ze moeten strak zitten ofzo, en mijn rok aandoen waarna ik eigenlijk alweer kon gaan douchen…..*zucht* :D. Nadat Kumari me helemaal stijlvol had omwikkeld met de eindeloze lap stof waren we dan klaar om naar Priya’s einde schooljaar viering te gaan :D Daar aangekomen waren er maar een handjevol mensen in Sari and get this Priya, “you should really wear Sari”, had niet eens een Sari aan. Gevolg was wel dat er zo mogelijk nog meer mensen naar me keken, iedereen met me op de foto wilde omdat ik zo fair ben (aka wit; en bedankt :P) en ik allemaal complimentjes kreeg vanwege mijn mooie Sari. Moet er wel nog even bij gezegd worden dat ik er kennelijk steeds veel te bloot bijliep….mijn ene lapje stof viel niet meer over de andere die weer niet gezien mocht worden :D. Ondertussen kon ik het water dat ik via mijn huid aan het verliezen was niet eens meer normaal bijvullen door water te drinken en grijnsde ik iedere keer dat iemand me iets over mijn blouse zei vriendelijk :D waarop Priya gelukkig uitlegde wat er mis was en me weer aankleedde :D
Ik heb nu dus wel een echte filmster gezien, “ Priya hoe heet ze ook alweer?” Owja Anjali…dat wist ik wel :S ze kwam namelijk langs bij dat college en zat de hele tijd dat ze er was heel hooghartig te doen….ze kreeg een een of andere gouden doek, waarvan ik later leerde dat dat respect betekend, die ze nog niet eens lang genoeg omhield voor een foto en gelijk doorgaf aan een van haar bediendes. Ik moest natuurlijk toch maar even een mooie foto maken en Priya gebruikte mij hierbij om zelf ook dichter bij het podium te komen :D waarop ze zei: “She looked at you, she really looked at you” :D maarja ik was natuurlijk de enige witneus dus ik vond het niet zo heel raar…maar looked at me is wel een groot woord we zagen een van haar ooghoeken richting mij bewegen :P Priya moedigde me wel aan om bij vertrek van onze grote filmster een handtekening te gaan vragen en beloofde het te proberen, maar bij vertrek hielden niet alleen de bediendes toeschouwers op afstand ook deed onze grote filmster meer dan ooit haar best me te negeren :P dus die handtekening laat toch nog op zich wachten…..Ik was toch witter PUH :P
Na 5 uur de Sari te hebben gedragen zat ik die avond echt apathisch aan het eten en ging snel naar bed…..tjonge jonge wat zijn die dingen warm. Ik heb de dag erna dan ook rustig aan gedaan en heb vooral nagedacht over het project en eventuele methodes om straks bij terugkomst geld in te zamelen om de schulden van het weeshuis te verminderen. De stroom lag er die dag ook bizar lang uit en ja als het zo warm is en zelfs je fan het niet doet……poe hey :P
Ondertussen heb ik donderdag contact gelegd met Frans, een Nederlandse man die hier al heel lang helpt met projecten en zelf als (correct me if i am wrong) buitenlandse adviseur zijn capaciteiten nuttig inzet. Hij heeft geholpen met veel goede doelen projecten en mede door zijn hulp zijn er een school en een mobiel ziekenhuis gerealiseerd. Stom genoeg weet ik nu heel veel over hem maar niet zijn achternaam…maar dat zal hij zelf wel als niet belangrijk bestempelen. Emma trouwens nog bedankt voor je hulp hierbij want volgens mij kan hij me heel goed helpen met het bouwen van nog een solar cooker :D
Donderdag avond ben ik met Frans naar de Ramana Ashram geweest voor een feest ter ere van het overlijden van de moeder van Ramana…(ja het is ingewikkeld :P) Er was een hele avond van dans en muziek en er werd hiermee een toeneelstuk opgevoerd over the ‘I’ Echt heel intressant. Het ging hier om de grondslag van het Boeddhisme; je bent de hele dag door verschillende versies van jezelf en wie ben jij nou echt. Ben jij de naam die je hebt of die mensen je geven/ hoe mensen je noemen of gaat het toch om iets anders :D Jaja ik word echt nog spiritueel, owkee maar zonder dollen het was echt heel bijzonder, interessant en mooi om te zien.
De volgende middag heb ik met Frans afgesproken om naar solar cookers te gaan kijken en muziek te gaan maken met wat vrienden van hem. Ik heb ondertussen hele leuke mensen leren kennen maar die muziek was toch iets boven mijn kunnen. Er lagen een hele hoop muziekinstrumenten op een kleed en er werd me gevraagd te pakken wat me inspireerde….tja…. Een vrouw startte met zingen en liet zich helemaal gaan in de muziek. Ze vroeg of ik ook kon zingen waarop ik schamper antwoordde dat ik dat wel eens deed maar dat dit me toch iets te moeilijk was. Het was wel echt heel leuk om bij te zijn en te horen maar het echte meedoen zal toch nog wat oefenen vergen :D Die avond heb ik dus mijn eerste biertje met Frans gedeeld in een heus Indiaas biercafe waar dus alleen maar mannen waren. De airco stond er op min 10 en dus zijn we maar op het terras gaan zitten in een groene tuin. Frans vroeg zich gelijk al af of een groepje jongens in de hoek geen problemen zouden geven en hij had gelijk. Echt grote problemen ontstonden niet maar ze kwamen wel steeds om sigaretten en aanstekers vragen, je zou zeggen dat ze na een keer “we don’t smoke” wel weten hoe laat het is :P Maar volgens Frans, en owkee ik zag het zelf ook wel, was het heel bijzonder dat er nu een meisje hier zat en wilde ze allemaal even hun gezicht laten zien. Ze kwamen soms zelfs vragen aan Frans of ze mochten zeggen dat ik een mooi meisje was en een lieve glimlach had….Volgens Frans zouden ze dit nooit hebben gedaan als ik Indiaas was en had ik ze de ogen moeten uitkrabben als ik hun cultuur zou aanhouden :D, tja dat gedeelte heb ik toch maar overgeslagen :D
Die avond heeft het voor het eerst geregend en we moesten op een gegeven moment toch maar even binnen gaan schuilen. Om daarna met een regenjas op de motor te springen gaf me toch wel een heel Nederlands gevoel :D Door de regen was ik dus wel vrij laat thuis en Kumari was toch wel een beetje ongerust aan het worden geloof ik, ze zei dat ze het allemaal niet erg vond (and to be fair ik had wel een smsje gestuurd) maar ik wist niet zo goed wat het moest betekenen dat alleen mijn schoenen buiten in de regen hadden gestaan….naja ik heb het maar afgeschreven aan het feit dat ze hier niet graag schoenen aanraken; onrein.
Zaterdag heb ik met Priya in een echte zonder te dolle heuse regenbui van Tiru gedanst, en jeetje dat het hier REGENT als het regent is zeker niet gelogen, we waren echt doorweekt en voor het eerst sinds mijn aankomst in India had ik het koud :D Dit maakte natuurlijk wel weer snel ruimte voor nog meer nattigheid door de hoge luchtvochtigheid…..poe hey :D
Wel heel erg goed geslapen doordat het nu een graad of twee in temperatuur was gedaald :D Vandaag heb ik de fiets van het weeshuis laten maken en kon ik dus met eigen vervoer dingen gaan regelen. Waaronder veel dingen voor de nieuwe solar cooker en hulpmiddel voor het gebruik van de twee :D
Nu ik al zo lang heb zitten tikken over dit mooie verhaal is er net nog iets grappigs gebeurd wat ik jullie niet wil onthouden :D Er schoot net iets door de woonkamer waarvan ik dacht dat het een lizard was. Toen ik zojuist mijn kamer binnenliep om water te pakken schrok ik me rot (niveau hart zit nu in mijn tenen) van iets wat uit mijn raamkozijn sprong en razendsnel naar mijn badkamer vliegt blijkt het een piepklein eekhoorntje te zijn…… heb mijn hart net even opgeveegt…..
HET PROJECT
Ik heb uitgedacht wat ik nu verder moet doen. Aangezien de kinderen nu zo laat pas terug komen heb ik besloten nu toch al maar te gaan starten met het maken van de tweede cooker ook al heb ik nu nog niet kunnen zien hoe de kok ze gaat gebruiken. Ik heb wel al de pannen gezien die ze normaal gesproken voor de rijst en het verdere eten gebruikt en om dat klaar te maken hebben we aan 1 cooker in ieder geval niet genoeg. Ik ben bang dat als ik ga wachten tot iedereen er is en ik het gebruik van de cooker kan zien, ik geen tijd meer zal hebben hem te bouwen als dat nodig blijkt (en daar ga ik dus vanuit) en dat zou jammer zijn.
De cookers die ik met Frans heb gezien zijn in de verste verte niet te vergelijken met de cooker die ik heb meegenomen en halen ook maar een temperatuur van net onder de 100 graden. Ik vind dat niet voldoende en ga dan dus ook voor een nieuwe cooker die hetzelfde is als de huidige en 135 graden iig makkelijk kan halen. Morgen hoop ik katoen te gaan kopen en ik ga met Frans kijken voor hout en andere materialen kijken.
Aangezien ik steeds afhankelijk was van Xavier om me door de stad te begeleiden en rond te rijden ben ik blij dat ik nu ook Frans voor alles kan bellen en de beschikking heb over eigen vervoer (mijn ontzettend mooie fietsje :D). Ik hoop dat ook dat hiermee de bouw van de cooker in een stroomversnelling komt maar het is en blijft natuurlijk wel India en ik ga mijn best doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten